Kenan Erzurumlu – Kişisel Sayfası

Ülkücü camianın iki büyük ozanı, Sefai ve Ozan Arif ile hem dava hem de kişisel dostluklarım bulunmaktadır. İkisinin de şahısımı dost ve arkadaş kabul etmeleri benim için onurdur. Bazı konularda fikir ayrılıklarımız olsa da artıları ve eksileriyle onlar benim için gerçek dost ve dava adamlarıdır. Her zaman gönlümde yerleri vardır.

Okumaya devam et →

Sahi! Biz buraya niçin geldik:II

Konvoy halinde yola devam ediyorduk. Yolda su taşmaları ile yer yer balçık haline gelmiş çamurdan zorlukla geçerek ilerliyorduk. Yakınlarda ev, bina veya sığınacak bir yapı da görülmüyordu. Yağmur adamakıllı şiddetlenmişti. Gitmek bir yana aynı yolu nasıl döneceğimiz ve dönüşte o yolun alacağı halin endişesi başlamıştı. Geri dönme teklifimi tekrarladım. İlçe başkanımız, “Hocam, Ayıp olur” mazeretini ileri sürdü. Çaresiz kıvrıla kıvrıla dağın tepesine doğru ilerliyorduk.

Okumaya devam et →

Sahi! Biz buraya niçin geldik?

Yollar çamurdu. Ahmakıslatan ara vermeksizin yağıyordu. Önde pehlivanın dört çeker jipi, arkasında 7-8 otomobil ve üç seçim minibüsünden oluşan 10-12 arabalık konvoy halinde idik. Otomobillerin 2-3’ü ve minibüsler giydirilmişti. Akan sularla yer yer çamura dönmüş stabilize yolda kıvrıla kıvrıla ilerliyorduk.

Okumaya devam et →

Otuz yıla dayanan dostluğumuz vardı. Bektaşî idi. Babasının, annesinin kendisin evlerine gitmişliğimiz, lokmayı bölüşmüşlüğümüz söz konusu idi. Keza kendisinin de benim evimde her zaman yeri, soframda lokması vardı.

Okumaya devam et →