İthafı “edebsiz”leredir.
Bir “edeb” tutturdu birileri, bilseler de konuşuyorlar, bilmeseler de… Dünün edebsizleri, bugünün “edeb” hocası kesildiler. Dünün balıkçı meyhanesinin ayyaşları, bugünün nev-zuhur müselmanı oldular. Dün cami-mescid kapatanlar, bu gün öte dünyada hak-hukuktan bahseder oldular. Dün zulmedenler, bu gün mazlumu oynayıp, adalet talep ediyorlar.
“Kafkas Göçmenleri (Çerkezler) ve Türkiye” ile “Zorunlu Cevap” başlıklı yazılarımızdan sonra Türklüğü ve kardeşliği reddeden bazı çevrelerin saldırılarına hedef olmuş durumdayız. Umurumuzda mı? derseniz; hiç te değil.
Tarih, geçmiş zamanlarda yaşayan insan topluluklarının her türlü faaliyetlerini yer ve zaman bildirerek, sebep-sonuç ilişkisi içinde anlatan bilim dalıdır. Klasik öğretide, yer ve zaman bildirme zorunluluğu göz önünde tutularak, başlangıcının yazı ile olduğu kabul edilmiştir. Yirminci yüzyılda yaşanan bilimsel ve teknolojik gelişmeler; öncelikle yazının başlangıcı ve gelişmesi sorularının gündeme gelmesine yol açmıştır. Karbon testinin tarih ve zaman tespitinde kullanılmasının yanında, “tarihe yardımcı olan bilimler” olarak, “coğrafya, arkeoloji, paleografya (eski yazıların okunması), epigrafya (kitabelerin okunması), sosyoloji, antropoloji, etnografi, filoloji” gibi bir çok bilim dalı tarihle ilgilenmeye başlamışlardır.
1951 yılında soğuk bir Fransız hapishanesinde ruhunu teslim etti, ünlü mareşal Philippe Petain. Cenazesi ne top arabasına kondu; ne de devlet töreni tertiplendi. Son 47 yıldır, vatana ihanetten suçlu olarak cezaevinde ölen devlet başkanı olarak anılıyor ve anılmaya devam edecek.
